LYRIC / PARODDI / PARULLE / CANTI

Sò di quella terra, tribulat’è culpita,
L’accell’ adisperata, anch’ella s’hè sbandita
Priva di libertà, è di virdura fiurita
Eccu u so campà…
Anc’eiu cum’è ella, vulia spaisà
Invece mi stò quì, ùn possu chè cantà
Qualchi parolle amare, à chi vol’ascultà
Si pò sempre sperà

Sè vo sentite, ma chì ne dite…
Aghju lu core chì teme di finisc’inchjustratu
Da lu rimore cundannatu
Ellu, chì sunniava di fiori , è di prati di stelle
Per rigallalli à e zitelle

Ma u ghjornu vi disceta, sempre cù listessi vezzi
A sera v’addurmintate, incù ritiru è tristezza
Ch’ella luci a luna piena
Ch’ella soffii a tramuntana

Voi, nu e sentite…
Eiu, fideghju passà, i vostri canni tant’ammati
Stracquati nant’à cuscini, ch’ogni maestru hà basgiatu
Ma d’alisciassi a manu, n’hè diventatu’ùn peccatu
D’alisciassi la manu

Sè vo sentite, ma chì ne dite…
Aghju lu core chì trema di finisc’ ingabbiatu
Da u rimore casticatu
Ellu chì per sempre bramava st’acquate di stelle
Per agruttassi cù e zitelle,

Ma l’ultima fata, di l’incantu s’hè scurdata
U m’amicu u fiumicellu dorme in buttiglia cundannatu
E stagione sò firmate, in pedi à l’arburi burlati
Ed’eiu fermu solu…

È stò in la mio terra, tribulat’è culpita
U cor’adisperatu è l’anima ferita
Privu di libertà è di virdura fiurità
Hè quessu u mio campà…

“Répondez moi” Francis Cabrel
Adapt. Jean Laurent Filippi / Fabrice Andreani


Accumudatu by

Cyril Gutierrez

SPARTE

Votre adresse de messagerie ne sera pas publiée. Les champs obligatoires sont indiqués avec *