1

Un Ghjornu Di Vaghjime

Era un celu tristu cum’è i sà ottobre
Da ‘ssi nuli sculava u pientu di u mondu

Ma à spiralle belle, tante l’albe da scopre
Eranu, omi fieri, di pettu à su sprufondu

Eranu di ‘ssi lochi o figlioli d’altronde
Arritti fiancu à fiancu, sottu à stessa bandera

Pronti à more inseme da difenfe ‘sse sponde
Ancu s’à dii varii facianu prighera

Era un ghjornu di vaghjime
Unu di quelli à spulà rime
Era un ghornu di vaghjime

U sangue di e so vene hà bagnatu ‘ssa tarra
Sottu à ‘ssu celu tristu dormenu e so salme

Ma u fiume spiranza hè corsu per a sarra
E s’hà paratu nanzu quella bestia infame

Era un ghjornu di vaghjime
Unu di quelli à spulà rime
Era un ghjornu in Teghjime…