U Tornaviaghju

Ind’è e stonde chì tuttu pianta
Nascenu i ghjorni di dumane
Nè mondi nè menu silenzii
U tornaviaghju
Si ne hè inchietatu è ghjunghje quì

Incù a luce di u to corpu
Campanu ghjorni à le to mani
Nè lochi nè secreti strani
U tornaviaghju
Si ne hè stunatu è ghjunghje quì

A filicaghja chì nunda piatta
Calma l’abbracci di l’umani
Nè canti nè viulinate
U tornaviaghju
À ascultatu pè ghjunghje quì

In una sponda chì tuttu inventa
Fiurisce u ghjocu di i to basgii
Nè carche nè menu spugliate
U tornaviaghju
À visticatu pè ghjunghje quì

Dumane sulcheremu novu
U mondu amore infinitu
Sò fole pè quellu ch’ùn prova
U tornaviaghju
Si ne hè vultatu à ghjunghje quì

Dumane sulcheremu torna
U mondu amore infinitu
Sò lascite à quellu ch’ùn trova
U tornaviaghju
Si ne hè vultatu à ghjunghje quì