U Muntagnolu

Annant’a lu monte Niellu
Si truvereti un muntagnolu
Chi campa solu ind’un casellu
Agrottu di u muntagnolu.

E la so vita hè naturale
Hè quella d’un omu accampatu
Ellu hà ricusatu lu male
Ch’infrebba lu monte arrabiatu.

O stonde cari è preziosi
Passati in la so cumpagnia
A senta cuntà tante fole
U core sempri in allegria.

Ghjunzi vaghjimu ghjastimatu
Per la muntagna infredulita
E l’inguernu s’hà purtatu
L’ultimu soffiu d’una vita.

Annant’a lu monte Niellu
Ci campava un machjachjolu
Oghje hè mutu ancu l’acellu
A natura hà persu un figliolu.

Annant’a lu monte Niellu
Ci campava un machjachjolu