1

Terra brusgiata

Quantu n’aghju vistu soli
Sprichjà daret’à i monte
In li tempi più landani
Cusi dolce quelle stonde.

Quantu n’aghju parturitu
Allegria è cuntintezza
Sfilavanu tandu l’ore
Senza cunnosce amarezza.

Quantu n’aghju datu latte
E tanti figlioli amati
Chi cù falgione è rustaghja
Allisciavanu li prati.

Quantu n’aghju intesu canti
Rifugi di tante sete
Virdura di castagneti
Aliveti è aranceti.

Oghje sò terra brusgiata
Negra di guai è tristezze
Un sò più la terra antica
Mamma di tante billezze.

Cagione di stu scumpientu
Sò l’omi ch’anu pinsatu
A feri li mio rughjoni
Cù lu focu arrabiatu.

Viutendu pieve è paesi
Di li so bracci più forti
L’omi di male anu compiu
Cusi la tragica sorte.

Ma in mè la marturiata
Leva una sumenta nova
Chi assuva li mio solchi
Hè sumenta di rivolta… Bis

 

M. Frassati \ G.C. Acquaviva
A Filetta.