1

Sciringa

Ci simu allevati inseme in lu stessu carrughju
Pensendu a l’avvene incù sogni zitellini
Ma oghje la to strada ti porta versi u bughju
Un liguidacciu biancu ghje ùn micighju in le to vene,

Quella pulveretta bianca in’e lu sacchitellu
Durante una stonda ti facce sunnià
Eccu induv’ellu hè u to spiritu ribellu
A vita di le to mani l’hai lasciata cascà.

Sappie chi sunnià poi sperà la vita, un’hè micca campalla.

Ti disceti a matina filighendu in le to stacche
E quellu biglietacciu tù speri caccià
Ma sopr’a tutti li tuvoni di le to bracce
Un sai quanti manghjioni si lascianu ingrassà,

Un senti mancu i brioni di un populu decisu
Chi vole stringhje in le so mani l’avvene
Mà tù in le to mani ci stringhji una sciringa
Stu lacramentu chi marturieghja e to vene.

Allinsigatu, incappiattu, ti lasci tùmbà.

Tù chi porti l’avvene à l’aghju di a sciringa
Tù chi campi per tuttu ciò ch’è artificciale
Mà aprilli s’occhji è supranisci a rimigna
Piantà d’un campà ch’è nant’un lettu d’ospidale,

Fiancù a fiancù marchjeremu versi lu nostru avvene
E tù dinu dumani puderai brionà
Chi tandu sera sangue correra in le to vene
A vita l’hai ammanita ti ci poi aghjumillà.

A’ssa manu tesa, contra à to morte, u spinu un li girà.