Egoak

Egoak ebaki banizkio
Neurea izango zen
Egoak ebaki banizkio
Neurea izango zen
Etzue alde egingo

Bainan horrela
Ez zen gehiago
Txoria izango
Bainan horrela
Ez zen gehiago
Txoria izango
Eta ni txoria nuen maite
Eta ni eta ni txoria nuen maite.

I muracci di a mio stanza
Hanu smaritu è un sol’ardente m’acceca
Ancu eiu oghje possu vulà
È seguità st’acellu maestosu
U ventu di l’alte cime entre in lu mio pettu
È mi porta luntanu… luntanu
È stu ventu ghjè… A LIBERTÀ.